Het jaar 2019 is voorbij. We maken ons op voor een nieuw jaar; sterker nog, een nieuw decennium ligt op ons te wachten. Tenminste, als je de 0 in een jaartal meetelt in de nieuwe telling. Daarover zijn de meningen wel verdeeld. Begin je met tellen bij 0 (dus vanaf 2020) tot en met 9 (tot en met 2029), of tel je vanaf de 1 (2021 tot en met 2030)?
Enfin.

Dit weekend is het precies vijftig jaar geleden dat in Engeland het festival Isle of Wight is gehouden. Drie dagen lang muziek op het Britse eilandje. Hoewel alle aandacht is uitgegaan naar de herdenking van het legendarische Woodstock-festival, lijkt voor Isle of Wight geen herinneringen te worden opgehaald.

De vijftigste jubileumeditie van het Amerikaanse muziekfestival Woodstock gaat definitief niet door. De organisatie zegt dat er te veel tegenslagen waren.

Het is de bedoeling dat Woodstock 50 van 16 tot en met 18 augustus gehouden wordt. Op het affiche staan onder meer Jay-Z, The Killers en Imagine Dragons, maar ook artiesten die er bij de eerste editie in 1969 al bij waren, zoals Santana, David Crosby en John Fogerty. Dit jaar is het namelijk een halve eeuw geleden dat dit legendarische festival werd gehouden.

Binnen enkele dagen had ik twee opnames binnen van Bob Dylan. Het gaat om Blame It On Rio, een registratie van het optreden van Dylan van 25 januari 1990 in Rio de Janeiro, Brazilië, en om Woodstock ’94. Het zijn opnames die zijn uitgegeven door hobby-maatschappijen.

“We’ve waited 25 years to hear this. Ladies and gentlemen, Mr. Bob Dylan!”
Met deze woorden werd Bob Dylan geïntroduceerd tijdens het Woodstock-festival in 1994. Ik zou het niet hebben geweten, als ik niet in bezit was geweest van een officieuze opname van dit optreden. De postbode bracht het pakketje met de betreffende opname persoonlijk bij me aan de deur.

Charles Beterams en Tom Willems zoeken fans van Bob Dylan. Ze zijn op zoek naar informatie over de bootleg Little White Wonder. Het gaat om de versie met de hoes met de grote, zwarte letters. Beterams voor een boek over bootlegs van Nederlandse bodem en Willems werkt aan een boek over Bob Dylan in Nederland.

Vorig jaar stond het radioprogramma Met Het Oog Op Morgen stil bij het jaar 1968. Want: dat revolutiejaar was een halve eeuw oud. Nu zijn we een jaar verder, maar hoor ik niemand over 2019 als herdenkingsjaar. Terwijl er genoeg te gedenken is in 2019. Dan heb ik het niet eens alleen over het Rembrandtjaar.

Je hebt afscheid nemen en afscheid nemen. In 1976 nam The Band afscheid van het publiek als The Band. Dat deden de mannen met een vier uur durend concert, gehouden tijdens Thanksgiving Day, 1976 in Winterland Ballroom in San Francisco. Deze locatie was niet willekeurig gekozen: acht jaar eerder gaven de vijf muzikanten hier hun eerste concert als The Band.

Al een paar dagen loop ik met het liedje People Get Ready in mijn hoofd. Voor een deel is daar mijn werk verantwoordelijk voor. Een functionele knop waar ik dagelijks mee werk, heet ‘Ready’. Een andere belangrijke reden is het luisteren van The Bootleg Series Vol. 11. Deze aflevering uit Bob Dylan’s “muzikale prullenbak” bevat alle opnames van de periode net na zijn motorongeluk. In die maanden bivakkeerde Dylan samen met The Band in de kelder van Big Pink, een groot roze geschilderde woning in Woodstock.