Minister Cora van Nieuwenhuizen vertrekt. Met ingang van vandaag heeft koning Willem-Alexander de demissionaire minister van Infrastructuur en Waterstaat ontslag verleend, omdat ze een andere baan heeft. Ze wordt per 1 oktober voorzitter van Energie-Nederland, de branchevereniging van energiebedrijven.

Blijf als je ’t liefst wilt vluchten
Blijf al je wordt vervloekt
Blijf waar je bent gebleven
Blijf bij waarnaar je zoekt

De radio’s buitelen over elkaar heen door de traditionele liedjes te laten horen. Tot in den treure komen de kerstklokken door de boxen. Tijd om wat anders te draaien met Kerst. Iets doorleefder, misschien.

Wie is mijn haven
Wie roept er mijn naam in de wind
Wie is mijn haven
Een vrouw bij de zee of een vriend

Jeroen Zijlstra is de spil van de band Zijlstra. Onlangs verscheen opnieuw een dubbel-album van zijn hand. Kant A heet Gebed Zonder Band, en is Zijlstra op zijn smalst. Hij begeleidt zichzelf op piano en trompet. Kant B heeft als titel Gered Door De Band, waarbij de muzikale begeleiding is aangevuld met Jan Menu (saxen), Edwin Wieringa (bassen), Nout IngenHousz (drums, zang) en PieterJan Cramer (pianist, toetsenist, accordeonist).

Inmiddels ben ik alweer een week thuis, na mijn woestijnervaring in het klooster in Westmalle. Nu is het dus zaak om weer in het ‘gewone ritme’ te komen. Na zo’n tiendaagse stel je je ook in op je thuiszijn. En be’j de brugge ienmoal over, dan be’j zowat weer thuus. Zo is het, Daniël Lohues.

Kyrie eleison
Kyrie eleison

Kyrie eleison
Kyrie eleison

Liep als kind al juttend langs de dijk
In mijn koninkrijk

Elk jaargetijde vraagt om zijn (haar?) eigen muziek. Gisteren startte ik al met Allennig IV van Daniël Lohues. Het sluitstuk van zijn eerste solo-reeks, waarbij de Drentse dichter en multimuzikant alle seizoenen bij langs gaat. Grofweg, dan. Maar er is meer, gelukkig. Zo heb ik ook Time Out Of Mind van Bob Dylan gedraaid. De herfst is ontegenzeggelijk te horen op dit album, dat twee decennia geleden werd opgenomen met buizenversterkers. Degelijke muziek is het resultaat. Maar een verhaal over Dylan en zijn muziek is eigenlijk meer iets voor een ander blog.

De geboorte van mijn jongste neef Thijs-Bort, vormde een goede reden om op kraambezoek te gaan. Wegens het gebrek aan een eigen auto, was de trein mijn vervoersmiddel. Geen enkel punt, zo’n treinreis biedt ook wel weer voordelen. Pluspunten boven het zelf rijden. Natuurlijk, je mist het gemak van je eigen snelheid en vertrektijden. Daar staat tegenover dat je gereden wordt. Een “auto met chauffeur”. En je kunt rustig uit het raam kijken. Of een boekje lezen, met je telefoon als jukebox met zelfgekozen nummers.

In 2008 verscheen de dubbel-cd Kalm / Ruw van Zijlstra, de band rond dichter, zanger en trompettist Jeroen Zijlstra. Een cd met een rustige kant (Kalm) en een stevige kant (Ruw). Het zegt vooral iets over mij, dat ik een voorkeur heb voor de Kalme kant. Dat betekent niet dat Ruw een slecht album is, maar ieder heeft zo zijn voorliefde.