Trein reizen

De trein levert behalve leestijd ook interessante informatie op. Zoals twee jochies van een jaar of 10, 11. Beiden onderweg naar Den Haag, en beiden voor het eerst zonder begeleidende ouders of verzorgers op pad. De een eet alvast zijn vers gekochte croissant op, de ander belt met moeders. “Doei doei,” besluiten de twee het korte gesprek. “Ze zat in een vergadering,” vertelt de bellende van de twee jongens.
Dat ze in een stiltecoupé zitten te praten, neemt niemand ze kwalijk.
Je hebt ook die mensen die zich nergens iets van aantrekken. De medepassagiers zitten nog niet of hun ogen zijn verdiept in hun mobieltje. Koptelefoons op. En bij elk komend station onzeker naar de informatieborden kijkt, in de angst het uitstapstation te missen. Terwijl je ook je koptelefoon af kunt doen, een boek kunt lezen en gewoon ontspannen luisteren naar wat de conducteur omroept.
Het zijn van die momenten dat ik geniet van het treinreizen.