Tsjernobyl

Twee maanden en elf dagen. Dat was mijn leeftijd toen in het Oekraïense Tsjernobyl de kernreactor ontplofte. Het gaat uiteraard te ver om te zeggen dat ik me er iets van herinner – evenmin weet ik nog iets van de Elfstedentocht van datzelfde jaar, toen Evert van Benthem de Tocht der Tochten voor de tweede keer won. Tweede keer op rij, en ook nog voor het tweede achtereenvolgende jaar.
Enfin.
De ontploffing gebeurde onder het bewind van de toenmalige Sovjet-Unie, een communistisch regime dat de explosie in eerste instantie niet zozeer ontkende, maar deed alsof er niets gebeurd was. Terwijl in Noordwest-Europa plotseling de radioactieve straling toenam. Wat er die nacht van 25 op 26 april 1986 precies gebeurde, daarover geeft een speciale Wikipedia-pagina een prima uitleg over. Dat scheelt, ik hoef het daarom niet te herhalen.
Ik vind het een opmerkelijk gebeuren. De manier waarop de toenmalige regering zo gemakkelijk omging met de gezondheid van de burgers: de veiligheidsregels werden nauwelijks nageleefd en acties ná de explosie werden niet of veel te laat opgepakt. Alsof het een bordspelletje op zondagmiddag was. Terwijl het ging om kernenergie-explosie in de nacht van vrijdag op zaterdag.