Tsunami

Tweede Kerstdag 2004. Ik zit deze dagen achter mijn computer (nog met grote kast en een groot beeldscherm) te typen aan het profielwerkstuk, dat een maand of drie later helemaal af moet zijn. Bob Geldof had net een remix gemaakt van Do They Know It’s Christmas?, en de Top 2000 voerde de boventoon.
Het journaal meldde die dag dat een zeebeving had plaatsgevonden in de Indische Oceaan. Er zouden enkele tientallen doden zijn in Indonesië. Naarmate de dag vorderde, werd er meer bekend over de zeebeving. Een ‘tsunami’ werd het genoemd, het Indische woord voor zeebeving met grote golven tot gevolg.
De golven bereikten ook steeds meer landen. Zelfs aan de kust van Zuid-Afrika zouden golven komen. Het aantal doden nam per journaalbulletin exponentieel toe. De tientallen werden honderdtallen, werden duizendtallen. Pas bij 230.000 doden bleef de teller stilstaan – maar toen waren we een week verder, en waren de gevolgen pas echt zichtbaar.
Onvoorstelbaar. Zo’n groot aantal doden naar aanleiding van een zeebeving. Alsof er een duivels plan achter zit.