Uit de lucht

Het is inmiddels een week geleden dat ik mijn laatste blog schreef. Een week lang plaatste ik geen nieuwe updates. Ik was niet een week op vakantie. Het internet deed het ook gewoon. En ik had geen last van het gevreesde writer’s block. Nee, ik heb op doktersadvies een week rust gehouden. Nu ben ik op de helft van mijn verplichte rust.
Het doktersadvies kwam niet zomaar. Het advies volgde op een ongeluk. Wat is er gebeurd? Ik fietste vorige week woensdag naar mijn werk. In het zicht van de haven, schepte een auto mij. Ik stak de rotonde tussen het gebouw van de Aegon en de parkeergarage c.q. fietsenstalling over. De automobilist sloeg af, en keek niet vooruit maar naar links.
Vanaf zo’n tien seconden voorafgaand aan het ongeluk tot ongeveer een uur erna ben ik alles kwijt. Ik weet niets van het ongeluk. Ik kwam bij in het ziekenhuis, rijdend op een groene brancard. Langzaam kwam mijn geheugen terug – behalve van het ongeluk zelf. In het ziekenhuis deden de artsen een aantal basistestjes om te kijken of het met mij lichamelijk goed ging. En dat was zo. Ook geestelijk was er niets met mij aan de hand.
Nee, ik ben er goed vanaf gekomen. Een lichte hersenschudding en spierpijn. Veel spierpijn. Plus wat gekneusde ribben. “Houdt u maar twee weken rust, en langzaam weer beginnen,” zei de dokter. Dat doe ik dan maar. En dat is dus de reden dat ik ook minder blog.
Op doktersadvies.