Zwolle

Vandaag viert onze koning zijn 49e verjaardag in Zwolle. Voor even staat de Hanzestad nationaal op de kaart. De koninklijke familie wordt door de straten van de Overijsselse hoofdstad geleid, waar hij door het volk wordt toegezongen. Volgens onze vorst was het de warmste Koningsdag die hij heeft meegemaakt. Een mooi compliment voor de Zwolse organisatie, die het moesten doen met de koudste Koning(inne)dag in dertig jaar. Tegelijk is het een wat minder fraaie uitdrukking voor De Rijp en Amstelveen (2014) en Dordrecht (2015), die de eerdere Koningsdagen mochten vormgeven.
Enfin.
Het zal de emotie van het moment zijn geweest. Mijn hart maakte wel een klein sprongetje, toen na het bedankwoord van de familie aan Zwolle en burgemeester Henk Jan Meijer het Wilhelmus werd ingezet. Twee coupletten; naast het ‘Wilhelmus van Nassouwe, ben ik van Duitsen bloed’ werd ook vers 6 (‘Mijn schild ende betrouwen, zijt Gij, o God, mijn Heer’) gezongen. Door de voltallige koninklijke familie, ook de prinsesjes.
Zwolle dus. Een stad waar ik tijdens mijn studententijd twee jaar lang heb gewoond. Ik woonde in een voormalige verzorgingsflat aan de Harm Smeengekade in de Hanzestad, net buiten de stadsgracht. Mijn appartement was kamernummer 412 en bevond zich aan de ‘buitenzijde’ van het gebouw. Dat betekende dat ik niet uitkeek op de mooie binnenstad, maar naar de buitenwijken van Zwolle. Je kunt niet alles hebben, ik woonde er desalniettemin met veel plezier.
Heel veel tijd bracht ik er overigens niet door, daar op de Harm Smeengekade. Het eerste jaar dat ik er woonde, had ik lang niet elke dag les. Dat betekende lange weekenden, die ik bij mijn ouders in Heerenveen doorbracht. Als ik wél in Zwolle was, was ik veel op school te vinden. Op Christelijke Hogeschool Windesheim, waar ik de studie Journalistiek volgde. Ik maakte de mediatheek tot mijn werkplek.
In het laatste jaar dat ik er woonde, liep ik vooral stages. Allereerst bij EB Media in Deventer, uitgeverij van onder meer het evangelische maandblad Uitdaging, CV*Koers en de Elisabeth Bode. Mijn tweede stage, die ik heb uitgebreid met twee maanden naar een totale lengte van vijf maanden, was bij De Stentor/Veluws Dagblad in Harderwijk. De uren die ik op de redactie besteedde, beleefde ik uiteraard niet in Zwolle.
Desondanks denk ik met veel plezier terug aan mijn Zwolse jaren. Ik heb in mijn vrije momenten regelmatig door de stad geslenterd. Langs de Plato, de MediaMarkt, Waanders In de Broeren, het Nieuwscafé. Terwijl de NOS de route van Koningsdag laat zien, herken ik de straten, de steegjes, de gebouwen.
Das war einmal.
Nu woon ik inmiddels al het dubbele aantal jaren in Leeuwarden, als dat ik in Zwolle woonde. En eerlijk is eerlijk: ik hoef niet terug naar Zwolle om er te wonen, ik ben een trotse Liwwadder. Maar om Zwolle weer even terug te zien op de nationale televisie, dat doet me wel weer deugd.