De media vormen een bijzondere beroepsgroep. Vermoedelijk is de journalistiek het enige vakgebied dat in alle serieusheid over zichzelf kan publiceren, zonder dat het direct reukt naar de spreekwoordelijke zelfbevlekking. Ik noem een handjevol voorbeelden uit de afgelopen week. Om te beginnen met het Correspondents’ Diner.

Gisteren schreef ik over de Friese nationaliteit. Ik voegde me in een illuster rijtje Friezen, die een procedure wilde starten om hun Nederlanderschap om te wisselen in het Friese equivalent van dit staatsburgerschap. Ik sloot me achteraan aan in dit rijtje, omdat ik nooit heb gehoord wat het antwoord van onze regering was aan deze burgers. Dus niet omdat ik zozeer een chauvinist ben, maar wel journalistiek nieuwsgierig.

Het lijkt erop dat Doe Maar acte de présence geeft op Pinkpop 2016; een exacte datum en tijdstip zal nog worden bekend gemaakt. Volgens Pinkpop-directeur Jan Smeets zijn ‘er gesprekken gaande’ met de ska-band. Doe Maar geeft een week later drie concerten in de Ziggo Dome. En de mannen staan op hetzelfde festival als Paul McCartney, bassist van het Engelse equivalent van Doe Maar.

Soms heb je een bijna niet te vermijden gedachte om iets voor de mensheid te doen. Okee, ik geef gelijk grif toe: het zijn grote woorden en misschien zelfs wel te grote woorden. Desalniettemin vond ik het nodig om het antwoord te vinden op deze vraag: is het mogelijk om een Friese nationaliteit aan te vragen? Deze queeste hield me niet zozeer vanuit een bepaald chauvinisme bezig, maar wel vanuit een journalistiek oogpunt. Ik wist dat een handvol Friezen al had geprobeerd hun Nederlandse nationaliteit in te wisselen in een Fries equivalent.

Aan de muur van mijn woonkamer, hangt een gesigneerde concertposter van Ernst Jansz. Het gaat om een poster van de zanger in de Openbare Bibliotheek Amsterdam. De show betreft de enige try-out van de toen nieuwe show Dromen Van Johanna, waarin Jansz twaalf teksten van Bob Dylan heeft vertaald. Op de poster heeft Jansz, op verzoek, deze zinnen geschreven (naast zijn handtekening):

ik ben geen man die bij een misstap
gretig boete doet
maar het is de keten van het lot
die ik, als Kaïn, breken moet

In het programma De Verwondering was vanmorgen Ineke Ludikhuize te gast. Zij is de weduwe van Willem Aantjes, de eerste fractievoorzitter van het CDA in de Tweede Kamer, en de man die door dr. Loe de Jong onterecht werd beschuldigd fout te zijn geweest in de oorlog. In de laatste jaren van Aantjes’ leven, nam Ludikhuize de rol van mantelzorger op zich; over haar ervaringen heeft zij het boek ‘Een warme jas’ geschreven.

Het jaar 2016 is uitgeroepen tot het Erasmusjaar. Want het is dit jaar precies een half millennium geleden dat Erasmus’ vertaling van het Nieuwe Testament het licht zag. Desiderius Erasmus wordt op Wikipedia omschreven als een Nederlandse priester, augustijner kanunnik, theoloog, filosoof, schrijver en humanist. Waarvan akte.

Deze week zijn schrijvers Ronald Giphart en Bart Chabot begonnen met hun theatervoorstelling ‘Trio Giphart en Chabot’. Het is weinig opmerkelijk dat dit duo zich als een trio presenteert; in vroeger dagen tourden de auteurs door het land met die andere (stukjes)schrijver, Martin Bril. Hun eerste tournee luisterde naar de naam ‘Giphart en Chabot met Bril’. De opvolger, ‘De grote liefde’, stopte vroegtijdig in verband met de ziekte en later het overlijden van de Volkskrant-columnist.

LEKKUM Een aantal jaren geleden reisde Helmert Woudenberg de theaters af met de indrukwekkende solovoorstelling ‘Jezus’. Hij speelde zelf alle rollen – zowel die van Jezus als zijn tegenspelers – en liet Jezus in zeven monologen het verhaal van zijn leven, dood en verrijzenis vertellen. Hij schreef ook zelf de tekst. Jantsje Post en Adri Terlouw vertaalden die tekst in het Fries.

Met twee uitverkochte shows in het Hardenbergse theater De Voorveghter, trapte Daniël Lohues deze week af voor zijn nieuwe theatershow Aosem. De theatervoorstelling is ter promotie van Lohues’ gelijknamige studio-album, dat eind deze maand verschijnt.