a balladeer

De associatie van Elly Zuiderveld richting de band a balladeer, was een goede reden om de cd’s van de band uit de kast te pakken. Hoewel ik geen groot fan ben van a balladeer, heb ik wel wat cd’s van ze. Het gaat om hun cd’s Panama en Where Are You, Bambi Woods? Daarnaast heb ik de ep I can’t Keep Track Of Each Fallen Robin en de soort solo-cd Sorry, Kid van ‘mr. a balladeer’. De groep is geformeerd rond Marinus de Goederen, een Amsterdammer die een tijd lang in de Verenigde Staten heeft gewoond en daar de techniek van de verhalende liedjes onder de knie heeft gekregen.
Ik kwam de band op het spoor, toen ik in 2009 voor de opleiding Journalistiek het blok Recenseren volgde. Op zoek naar een podiumkunst op korte termijn en in de buurt, kwam ik uit bij a balladeer in Hedon, Zwolle. En zo stond ik die vrijdagavond, 23 januari 2009, in schouwburg Hedon in Zwolle te luisteren naar de mannen van a balladeer.
Wat ik nog goed herinner van dit optreden, was het gepraat tijdens het concert. Mijn concertbespreking begon ik daarom met deze alinea: ‘“Hou je bek!” schreeuwt een jongen rechts vooraan. Hij is het gepraat en ge-sssst tijdens de praatjes en rustige nummers van a balladeer zat. Zanger Marinus de Goederen glimlacht wat. Hij en zijn band doen waarvoor ze betaald worden: mooie popmuziek maken. En die muziek staat als een huis in poppodium Hedon in Zwolle.’
Nadien ben ik de popgroep wat uit het oog verloren. Terwijl ik de recensie nog zo had afgesloten met: ‘a balladeer heeft in Hedon bewezen een goede rockband te zijn. Houd ze in de gaten.’ Ik heb het dus niet gedaan, maar misschien kan ik die gebroken belofte op deze manier weer helen.