Damascus

Marcel van der Steen is correspondent Midden-Oosten voor de NOS. Voor zijn opdrachtgever schreef hij een artikel over Damascus, stad met twee gezichten. In de ene wijk van de Syrische stad klinken de kerstklanken van Mariah Carey en Bing Crosby. Vanuit de hotelkamer komen geheel andere klanken ten gehore bij Van der Steen. Het is gedreun uit Ghouta, een wijk in het oosten van Damascus, tien kilometer verderop. De stad is verdeeld, om maar een oorlogscliché te gebruiken.
Ik denk bij het lezen van dit verhaal aan verschillende dingen. Zoals aan de Nederlandse jezuïetenpater Frans van der Lugt, die in april 2014 werd vermoord in Homs. Voor zijn woning, bij het klooster, werd hij door het hoofd geschoten. Van der Lugt, lid van de Nederlandse orde van jezuïeten, gaf verscheidene interviews vanuit Homs, de stad waar hij verbleef. Hij sprak herhaaldelijk zijn zorg uit over de schrijnende situatie in Syrië, maar was vastbesloten om in het land te blijven. De pater woonde al tientallen jaren in een klooster in Homs, waar hij mensen opving met een beperking.
Homs is geen Damascus, maar werd wel bekend als de hoofdstad van de revolutie en was van strategisch belang, omdat het op de weg lag naar de kust vanaf Damascus.
Ik moet ook denken aan het adventsboek dat ik nu lees, Het Mysterie van Jostein Gaarder. Het gaat over een Noors meisje, Elisabet Hansen, dat op een goede dag in december achter een lammetje aan rent. Dat lammetje, een knuffel uit de winkel, was zat om naar het kassagerinkel te luisteren en nam de benen. Elisabet er achteraan. Haar pelgrimage door tijd en ruimte, ze reist namelijk naar Betlehem in het naar 0 om bij de geboorte van Jezus te zijn, is voor de marktkoopman Johannes reden om tot een verhaal te bewerken in zijn zelfgemaakte Adventskalender.
Die marktkoopman spreekt Noors met een accent. Hij blijkt namelijk zelf een bloemenkoopman uit Damascus te zijn. En daar denk ik aan bij het verhaal van Marcel van der Steen.