De watersnood van 1953

Het is deze maandwisseling precies 65 jaar geleden dat Zuidoost-Nederland werd getroffen door een watersnood. De ramp werd veroorzaakt door een stormvloed in combinatie met springtij, waarbij het water in de trechtervormige zuidelijke Noordzee tot extreme hoogte steeg. Het is zo’n ramp waar de overlevenden nog steeds over praten.
Het aantal doden bedroeg 1836 in Nederland, 307 in het Verenigd Koninkrijk, 224 op zee, waaronder 133 bij het vergaan van de Engelse veerboot Princess Victoria, en 28 in België. De ramp was de directe aanleiding tot versteviging van de waterwerken.
De Watersnood van 1953 werd aanvankelijk ook wel aangeduid als ‘Sint-Ignatiusvloed’, naar Sint Ignatius, wiens naamdag tot 1969 op 1 februari viel. Protestants-christelijken spraken aanvankelijk liever van Beatrixvloed, omdat de watersnood plaatsvond in de nacht na de vijftiende verjaardag van prinses Beatrix.
Dominee Johannes Hendrikus Zelle was in die jaren predikant in Rockanje, zijn enige gemeente. Toen de gevolgen van de watersnoodramp zichtbaar werden, kwamen van heinde en verre hulptroepen toegesneld. Ook uit Zelle’s geboorteprovincie Friesland kwamen mensen helpen. Maar wie er ook allemaal kwamen, dominee Zelle was nergens te bekennen. De herder en leraar was afwezig, want dat weekend “was mijn vrije weekend”.
Broeder Dieleman, zanger uit Zeeuws-Vlaanderen, zingt in OLV van de polder:

laat ons ier in vrede leven
bewaar ons voo de sturmvloed
zegen oek mn allerliefste
die zo mooi is en zo goed

onze lieve vrouwe van de polder
onze lieve vrouwe van de polder

Die sturmvloed, wie in dat weekend geboren werd, mag deze dagen zijn AOW ophalen (of nee, nog niet natuurlijk – nog even doorwerken!). Het water heeft hele generaties getekend voor het leven.