Dinsdag

Het nieuwe schooljaar is weer begonnen. En daarmee ook alle nevenactiviteiten. De Bijbelstudieverenigingen zijn weer van start gegaan. De commissies doen hun werk weer. We komen weer in ons ritme van alle dag terecht.
Ook de sport is weer begonnen. Natuurlijk de nationale en internationale competities. Maar ook de plaatselijke sportclub. De hockeymeisjes. De voetbaljongens. De korfballers en korfbalsters. De fitness-goeroes.
Ik heb zelf een aantal jaar gekorfbald bij KV De Driehoek in Mildam. Met plezier. Elke week naar het dorpje fietsen, zo’n acht kilometer heen en acht kilometer terug. Het waren sportieve avonden. Iets minder sportief waren de wintermaanden, als we in de zaal speelden. Dat was in Heerenveen – een thuiswedstrijd voor mij dus.
Het enige vervelende waar ik de korfbal altijd mee associeer, is de dinsdagtraining. Die dag stond dan altijd in het teken van de korfbal. Als ik op school was, hield ik altijd rekening met de training van die middag of avond. Ik moest op tijd thuis zijn, dan gelijk door naar Mildam. Altijd haast, altijd maar door.
Ten dienste van de korfbal.
Die dinsdag zit zó in mijn systeem, dat als ik ook maar iéts heb op een dinsdagavond, ik het gevoel van haast en ‘rekening houden met’ gelijk weer heb. Het bijzondere is, dat als ik op een andere dag mij moet haasten – bijvoorbeeld maandag of donderdag -, dan heb ik het haastige gevoel niet.
Tjah, de dinsdag.
Blij toe dat de scholen weer zijn begonnen. Ondanks alle mitsen en maren is het prettig dat we weer in ons ritme zitten.