Een tweede poging

Het nieuwe jaar is inmiddels alweer drie dagen oud. Alsof er niets gebeurd is: we winden ons weer op over het jaarwisselingsgeweld, we hebben onze mond vol van de oorlogen in het Midden-Oosten en we bereiden ons voor op de Tweede Kamerverkiezingen van 15 maart aanstaande. Verder kijken we uit naar de geplande activiteiten, concerten, uitjes en wat dies meer zij.
Alsof er niets gebeurd is. Ik heb de laatste dag van 2016 al een soort jaaroverzicht gegeven. Maar ik ben onvolledig geweest. Dat had ik ook al wel een beetje verwacht, door het jaaroverzicht de titel “EEN POGING TOT” te geven. Ik heb in dat overzicht al het een en ander gememoreerd.
Maar ik heb verzuimd om bijvoorbeeld de Franse priester Jacques Hamel te noemen. De katholieke geestelijke uit aartsbisdom Rouen heeft in Frankrijk een vergelijkbare status gekregen als in Nederland zijn collega pater Frans van der Lugt. Pater Frans werd in Syrië vermoord door moslim-terroristen, die hem door zijn hoofd schoten. Priester Hamel werd in zijn eigen kerk vermoord door twee jongeren, die hem de keel doorsneden.
Evenmin heb ik stilgestaan bij het nummer De Vondeling Van Ameland. Ik hoorde het twee keer, bij beide voorstellingen van Vreemde Kostgangers, waar ik bij ben geweest. En ik moest aan dit lied denken, toen ik in september op Ameland was. De vondeling van Ameland is een lied van Boudewijn de Groot op tekst van Freek de Jonge. Het is afkomstig van de cd Het eiland in de verte uit 2004. Ook is het terug te vinden op de dvd Parlando van De Jonge met het Metropole Orkest. Een schitterend lied (“Ik kom eráán, ik kom er aan!”).
Waarom ik nog met een post scriptum kom, voor het jaaroverzicht? Omdat alleen al het noemen van gebeurtenissen en ontdekkingen goed is voor de kroniek, het jaarboek, maar ook voor de kroniek van het leven. Van míjn leven.
Dat dan weer wel.