Folkmuziek

In Friesland is veel ruimte voor folkmuziek. Nu ik zelf bij een weekblad werk, zie ik met enige regelmaat aankondigingen voorbijkomen van concerten met een folk-inslag. Zoals bijvoorbeeld Chris Kalsbeek, die komende vrijdag met zijn nieuwe band Friersk naar Café Marktzicht in Drachten optreedt.
Geen Fries, geen Iers, maar Friersk. De vier muzikanten brengen Friese poëzie en Ierse melodieën bij elkaar en maken er op een originele wijze een bijzonder muzikaal geheel van. De charme van de hobo wordt bijgestaan door cello en Keltische harp met ritmische ondersteuning van het slagwerk en dat in combinatie met de bijzondere Friese teksten zal het publiek laten genieten van een verrassend mooi optreden.
Of neem het Open Podium in it Buorskip in Beetsterzwaag. Zondag 10 februari vanaf 16 gaat de Tsjochzaal open voor een optreden van Freewheelin’ Ype. De naam is een directe verwijzing naar de tweede plaat van Bob Dylan; Freewheelin’ Ype speelt folkmuziek waaronder nummers van early Bob Dylan op gitaar met zang en met mondharmonica.
Misschien komt het wel omdat Friesland veel op Ierland lijkt. Qua taalhistorie, bijvoorbeeld. En je ziet enige overeenkomsten tussen de landen. De vele kloosters. De trouw aan het gebied waar je geboren en getogen bent. Dat soort analogieën. Het strekt zich uit tot het Groningse land, ooit onderdeel van Friesland; het Duitse Ostfriesland herinnert aan Groot-Friesland.
Een aantal jaar geleden interviewde ik Siep Schoenmaker, mede-organisator van het Noord Nederlands Dylan Festival, dat in 2011 in Mussel werd gehouden. Hij vertaalde onder meer Highlands van Dylan naar het Gronings en herkende het Groningse landschap in de Amerikaanse tekst.
Misschien dat Dylan het Groningse land ook wel herkende, toen hij op een mooie dag fietste in Noordpolderzijl en een kopje koffie dronk in café ’t Zielhoes.
Niets zo mooi als de folkmuziek. Niets zo mooi als noordelijke folkmuziek.