Grasduinen

Tegenwoordig wordt in de kerk veel gebeamd. De vooruitgang, natuurlijk. Je hebt vandaag de dag ook zoveel liedbundels en psalmberijmingen, dat het geen doen meer is om al die boeken mee ter kerke te nemen. Ik snap het wel, en met vooruitgang en gemak is ook weinig mis. Maar desalniettemin houd ik ook in de kerk van het fysieke boek. Het fysieke psalmboek en de fysieke Bijbel.
In de dienst van vanmorgen, begonnen we met een gezang uit het nieuwe Liedboek voor de Kerken (de editie van 2013). Gezang 221 was aan de beurt om te zingen, ‘Zo vriendelijk en veilig als het licht’. Een tekst van Huub Oosterhuis, de theoloog, tekstdichter en voorganger die ik hoog heb zitten. Een tekst op melodie van Oosterhuis’ muzikale kompaan Bernard Huijbers, die de melodie de titel ‘Een smekeling, zo kom ik tot uw troon’ gaf.
Terwijl we dit lied zongen, kwam het me zo bekend voor. Ik kende dit lied al, maar van een andere bundel. En warempel, in het Gereformeerd Kerkboek (de liedbundel van de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt uit 2006) staat dit lied ook. In dit boek is ‘Zo vriendelijk en veilig als het licht’ nummer 174. Heel even vroeg ik me af of meer mensen in de kerk wisten dat dit lied ook in hun “eigen” psalmboekje staat.
Hetzelfde geldt overigens voor het lied ‘Wij kiezen voor de vrijheid’, een tekst van Wim van der Zee op melodie van Frits Mehrtens. In het Gkv-boekje is dit lied nummer 176B, in het nieuwe liedboek is dit gezang terug te vinden onder nummer 311.
Dit vind ik leuk, dit grasduinen door de verschillende lied- en psalmboeken. Titels die in verschillende bundels zijn opgenomen. Namen van de tekstdichters of van muziekschrijvers met elkaar linken: ‘Hee, die naam ken ik, wat heeft deze persoon nog meer geschreven?’ Je moet er van houden.
En dat doe ik.
Jammer alleen, dat dit grasduinen verdwijnt met het beamen van alle teksten. Maar ja, vooruitgang. Het is in ieder geval beweging. Of het een beweging vooruit is, weet ik niet. Een Drentse dichter zei eens: beweging kan ook achteruitgang wezen.
Maar laten we niet te pessimistisch zijn. Zolang de boeken er nog zijn, is er niets aan de hand.