Herberg De Troost

Binnenkort verschijnt de vierde cd van Herberg De Troost: Lichtblauwe Lucht. De band is een gelegenheidsformatie rond Jack Poels en Tren van Enckevort, beiden lid van Rowwen Hèze. Ik zal niet zeggen dat ik hun grootste fan ben, maar ik volg de Herberg al wel een tijd. Die tijd is al zeker zo’n zeven jaar.
Hun debuut-album Langs De Weg zag ik indertijd staan in een cd-bak bij Free Record Shop. Het was de bak van de ‘ramsj’, een hoekje in de winkel waar muziek voor een schappelijk prijsje werden ‘weggegeven’. Daar stond Langs De Weg ook tussen. Voor een bedrag dat je het kunt kopen, en waarbij een eventuele miskoop je niet veel heeft gekost.
Maar een miskoop bleek het niet te zijn. Ik viel voor de poëzie van Jack Poels, de gedichten die hij in eerste instantie schreef als columns voor Dagblad de Limburger. Met name zijn tekst Ventilator sprak me aan, omdat het mooi verwoord hoe inspiratie of het gebrek daar aan kan leiden tot een tekst. Of neem die alinea uit De Stad, ook voor Herberg De Troost:

mijn eerste regels opgeschreven
beetje bang nog voor de baas
er moest toen in dit jonge leven
nog heel wat water door de Maas

Mooi. Mede hierdoor ben ik dit collectief uit Limburg gaan volgen. Omdat ik zo van deze woorden houd.