Imiteren
Leren begon met imiteren. Ontlening werd niet gezien als een vorm veredelde diefstal, maar als eerbetoon. Rembrandt ging niet gebukt onder het juk van traditie, maar bloeide op bij competitie en rivaliteit, zelfs met bereomde en bewonderde voorgangers. Toen hij een ets van Leonardo’s Laatste Avondmaal natekende, bracht Rembrandt in de houding van de apostelen ten opzichte van Christus een paar essentiële wijzigingen aan. (blz. 103)
Net als in de klassieke poëzie en retorica, waarin Rembrandt op de Latijnse school was onderwezen, werd in de schilderkunst ‘imitatio’ niet als minderwaardig gezien, maar als een manier om je tot de traditie te verhouden. Het ‘rapen’ van een thema, motief of personage was geen intellectuele diefstal, maar een elegante verwijzing naar bewonderde of gewaardeerde voorgangers. (blz. 164)
Uit: Blom, Onno (2019), De jonge Rembrandt. Een biografie, Uitgeverij De Bezige Bij, Amsterdam
Tags // De jonge Rembrandt, De jonge Rembrandt. Een biografie, diefstal, Laatste Avondmaal, Leonardo, Onno Blom, Onno Blom - De jonge Rembrandt, Onno Blom - De jonge Rembrandt. Een biografie, Rembrandt)
Trackback from your site.