Inspiratie

Een collega die mijn weblog had gevonden, vroeg me waar ik de inspiratie vandaan haal om elke dag een stuk tekst te publiceren. Een goede vraag, omdat bloggen en schrijven onder ‘kunst’ vallen – en bij kunst wordt gauw gedacht aan inspiratie. Je moet ergens door geïnspireerd worden om te kunnen schrijven. Bij veel mensen is inspiratie iets wat onder de douche of ’s avonds in bed gebeurt: je wacht er niet op, maar plotseling heb je een idee waar je terstond iets mee moet doen.
Maar gelukkig ben ik niet afhankelijk van een ongeleid moment als inspiratie. Schrijven en bloggen is vooral een kwestie van hard werken. Zoals mijn docent Tekst en Drama ooit zei: schrijven is voor 20 procent inspiratie en voor 80 procent gewoon werken. Over de percentages kun je het hebben, maar helder is het dat deze kunstvorm niet afhankelijk is van een onplanbaar gebeuren wat een bezieling is.
Wat belangrijk is om te beseffen, is dat je als blogger geen mening hoeft te hebben over ‘de wereld’. Tenminste, mijn tak van sport vraagt niet om standpunten en opvattingen. Bij mij gaat het vooral en in eerste instantie om te beschrijven. Noteren van wat ik zie en wat ik mee maak. En daarbij laat ik me soms verbazen of verrassen.
Op deze manier doe ik niets anders dan waarvoor ik ben opgeleid: journalistiek werk. Ik schrijf stukjes over wat opvalt. Over dat wat afwijkt van wat ‘normaal’ is, om het groots te zeggen. Harde journalistiek bedrijf ik misschien niet – het zijn geen stukjes over branden, ongelukken of interviews. Maar het zijn wel cursiefjes en kronieken.
Kronieken vormen in het Engelstalige gebied een krantentitel. The … Chronicles is een veelgebruikte titel. Kronieken beschrijven weliswaar de werkelijkheid, maar worden niet op een wetenschappelijke manier genoteerd. Kronieken zijn wel waar en daadwerkelijk gebeurd, maar hoeven niet per sé de harde feiten te bevatten. Of zoals Wikipedia beschrijft: “Een kroniek is een verhaal van of boek met chronologisch geordende gedenkwaardige en/of historische feiten. De benaming kroniek of kronieken wordt ook vaak gebruikt als aanduiding van een dag-tot-dagrelaas dat geen literaire pretentie heeft.”
Of iets anders, in de Dikke Van Dale (twaalfde uitgave, 1992): “Verhaal van gedenkwaardige gebeurtenissen, chronologisch gerangschikt, maar zonder onderlinge samenhang; ook het boek dat zulk een verhaal bevat, (…); 2 (titel van een) rubriek of reeks van artikelen in krant of tijdschrift waarin de gebeurtenissen, verschenen boeken enz. betreffende een bep. gebied of vak behandeld worden (…).”
Zoiets.
En kronieken hebben weinig met inspiratie te maken. Het heeft veel meer te maken met wat er gebeurd in je leven. En wat er om je heen gebeurd.