IS en christenen

Islamitische Staat heeft in Syrië tientallen christenen gekidnapt. Het nieuws volgt op talrijke berichten, waarin IS mensen heeft onthoofd en christenen de keel heeft doorgesneden. De volgende stop is, na onder meer Libië, Rome. Een symbolische stap, omdat Rome de christelijke hoofdstad is, de plek waar de paus woont (okee, in Vaticaanstad, naast Rome).
Afschuwelijk hoe IS op deze manier wraak neemt op de Kruistochten. Die tochten waren niet goed (een eufemisme), maar me dunkt dat die schuldbelijdenis inmiddels breed wordt gedragen en aanvaard. Tegelijk levert IS letterlijk strijd tegen de ongelovigen. Beter een dode ongelovige dan een potentieel bekeerde, lijkt het haast.
Zulke moordpartijen en ontvoeringen zijn verre van goed te praten. Wie moordt en terreur pleegt, is niet te verontschuldigen. Tegelijk kunnen we als christenen hoopvol zijn. Deze berichten, die in kwantiteit en kwaliteit toenemen, bevestigen het beeld dat Jezus in zijn Rede der Laatste Dingen zegt. Hoe intensiever het geweld (tegen christenen), hoe zwaarder de barensweeën, hoe eerder de terugkomst van Jezus is te verwachten.
Gelukkig.