Kafka in Nashville

De vorige winter was ik in Praag. Een midweekse stedentrip naar een stad, waar ik in 2004 voor het eerst was. Toen, in 2004, was ik in de Tsjechische hoofdstad met havo 4; vijftien jaar later als ‘gewoon’ persoon. Bij het herbezoek was ik onder de indruk van de stad. Als ik nu iets lees over Praag, dan lees ik het met plezier. Ook als het gaat om de Praags-Joodse schrijver Franz Kafka.
Bijvoorbeeld.
Dus ben ik bijzonder blij als twee interesses in één boek samenkomen. Dat gebeurt met het boek John Wesley Harding – Bob Dylan ontmoet Kafka in Nashville. Het boek is geschreven door Jochen Markhorst, sinds jaar en dag Dylan-schrijver. Vaak plaatste hij zijn bijdragen op Bob Dylan in (het) Nederland(s), maar gelukkig verschijnen die verhalen ook in boekvorm.
Nu dus de bespreking van Dylans album uit 1967. Zijn eerste sinds zijn merkwaardige en mysterieuze motorongeluk. Jochens verhalen over de songs vormen een vast stramien: een introductie, een hoofdbespreking en al dan niet geslaagde covers van het betreffende nummer. Bij de ouverture heb je het idee: ‘Waar gaat dit heen?’, om vervolgens verrast te worden door de spitsvondige verbanden.
Nu dus ook weer. Een prettig leesbaar boek en zeer onderhoudend. Daar komt bij: Jochen is goed belezen en doet geen boude uitspraken.