Rijbewijs

Vandaag twaalf jaar geleden haalde ik mijn autorijbewijs. Ik reed af in mijn toenmalige woonplaats Heerenveen. Het was toen net zo’n schitterende dag als vandaag, hoewel het die 25 mei 2005 geen Hemelvaartsdag was. Nee, de dag dat ik mijn rijbewijs haalde, was een gewone woensdag. Mijn rijbewijs haalde ik in een tijd dat ik slaagde voor de havo en belijdenis deed van mijn geloof. Een uiterst mooie periode.
Eén van de bijzondere verrichtingen die ik moest uitvoeren, was het fileparkeren. Hiervoor had de examinator van dienst de Herenwal uitgekozen, mooi langs de gracht. Hij wees even vooruit naar de plek waar ik de auto in het gareel kon sturen. Toen ik dit had gedaan, complimenteerde hij me. Hij wees namelijk naar een gedeelte iets eerder terug, een plek met ronde trottoirbanden. Waar ik de auto had geplaatst, had géén trottoirbanden – je hebt daar dus ook geen stop waar je banden tegen aan kunnen rollen.
Geslaagd, dus.
Nadat ik weer thuis was, spoedde ik mij naar het gemeentehuis. Tegen kwart voor drie vroeg ik aan de ambtenaar bij de afdeling voor rijbewijzen en identiteitskaarten, of zij het papiertje voor me in orde wilde maken. Ze leek niet zo heel erg blij, want haar balie zou om drie uur sluiten. En dat er dan vlak voor sluitingstijd iemand het lef heeft om haar nog aan het werk te zetten, kon ze niet waarderen.
Maar zij was een ambtenaar en moest ze doen wat ik haar vroeg. Dat deed ze dan ook. En zo liep ik een kwartier, twintig minuten later met mijn eigen rijbewijs naar buiten. Ik was de koning te rijk. Natuurlijk, ‘s middags gelijk aan het touren geweest in de auto van mijn ouders. Zo gaat dat, gelijk ervaring opdoen in een “echte” auto, op de “echte” weg en geheel zelfstandig.
We zijn nu twaalf jaar verder. Ik heb nog steeds geen eigen auto. Ook niet nodig, want in een stad als Leeuwarden is alles met de fiets te doen. En wanneer ik uitstedig ben, ga ik met de trein of leen ik een auto. Desalniettemin ben ik blij met mijn rijbewijs: het geeft me de vrijheid en de mogelijkheid om wél te rijden, als dat nodig zou zijn.
We zijn twaalf jaar verder. Mijn papieren rijbewijs heb ik moeten inleveren. Bij het inleveren is dit document verlengd met nog eens tien jaar. En is het vervangen door een pasje, waarmee ik ook brommer, scooter, speed-pedelec, snorfiets of brommobiel mag besturen.
Ik voel me de koning te rijk.