Snuf en de IJsvogel

Pieter Steinz deed verslag van zijn ziekte aan de hand van boeken. In zijn kronieken legde hij uit welke boeken paste bij de fase waarin ALS zich bij hem bevond. Het leverde het boek Lezen Met ALS op. Geen gek concept, voor iemand die zo met literatuur bezig is. Ik zal niet zeggen dat ik mij volledig herken in deze chroniqueur. Al is het maar omdat ik niet ziek ben en mijn spieren evenmin worden afgebroken.
Wel herken ik het idee om mijn leven te linken aan bepaalde boeken. Ik associeer sommige onderwerpen aan een boek, een titel, een songtekst, aan Bob Dylan. Zo las ik op de site van de Leeuwarder Courant een stukje over het goede broedseizoen van de ijsvogel. Ik ben geen bioloog, maar ik werd wel door dit verhaal aangesproken.
Want ik dacht aan een jeugdboek van Piet Prins, Snuf en de IJsvogel. Ik las dit boek tijdens een zomervakantie, een half leven geleden. Hierbij is de IJsvogel niet een vogel, maar de naam van een zeilboot. Drie vrienden zijn met de IJsvogel op vakantie. Ik herinner me een scene waarin aan een van de vrienden wordt geleerd hoe hij een uitsmijter kan bakken.
Een goede reden om dit boek maar weer eens uit de kast te trekken. Het wordt tijd om een eigen bibliotheekkamer in te richten. Een kamer waarbij de muren worden volgezet met boekenkasten. Een lekkere leesstoel in het midden. Een Westmalle-biertje naast me. En een sigaartje.
Lekker lezen.