Stadse droom

Een droom.
Ik ben in een winkelstraat. De betreffende stad weet ik niet, maar het lijkt op Zwolle. Aan mijn rug hangt mijn rugtas, in beide handen heb ik plastic tasjes. Die tasjes zijn gevuld met boeken. In het ene tasje zitten bovendien twee stangen van ongelijke lengte.
Ik sta bij een café en wil naar binnen. Maar de deur kan ik niet vinden. Dus ga ik op zoek en ga daarvoor naar het steegje dat langs het café ligt. Aan de achterkant van het pand zie ik een deur.
De stangen in mijn tasje zijn natuurlijk in de hoogte, zodat ze goed in het tasje passen. Draai de stangen een kwartslag en het is duidelijk dat de toegangsdeur te smal is voor de stangen in de breedte. En dus moet ik de tassen buiten laten staan.
Wanneer ik binnen ben, gaat het buiten regenen. Dat is jammer, want de tasjes met versgekochte boeken staan buiten. De boeken worden nat door de regen.
Maar ik onderneem geen actie om de boeken te redden. Integendeel.
Ik word weer wakker.