Oud-presentator Bas Westerweel heeft een maand geleden een hartstilstand gehad en voelt zich sindsdien “frisser en met meer energie” dan ooit daarvoor. Dat lees ik op Nu.nl, en ik denk terug aan een jaar of wat geleden. Misschien al een decennium terug. Maar de tijdsaanduiding is puur op basis van mijn geheugen.

Rikkert Zuiderveld schreef afgelopen zaterdag zijn sonnet ‘Vader‘ in het Nederlands Dagblad. Hij deed dat als ‘Dichter op het nieuws’, bij een foto van Jan de Muijnck. De fotograaf zei bij deze foto: “Die kleine man met de pet op de tweede rij is mijn vader.” Vader Bram was één van de 1400 gevangenen, die 11 oktober 1944 werden gedeporteerd uit Kamp Amersfoort.

Tien jaar geleden verscheen de cd Nederlanders van Herman van Veen. Dit album werd mede-geproduceerd door Daniël Lohues. Herman van Veen nam een Nederlandstalige versie op van Lohues’ “Pries de dag niet veur ’t aobend is” (Allennig I). Op Nederlanders zijn teksten te horen van verschillende tekstschrijvers.

Vandaag is het album Moi van Daniël Lohues verschenen. Het is het twaalfde solo-album van de Drentse dichter, na het uiteenvallen van Skik. In dit solo-traject zitten ook de twee blues-albums, die Lohues maakte met The Louisiana Blues Club. Twaalf albums in bijna evenzoveel jaar en met een gelijk aantal tournees. Alsof de multi-instrumentalist het niet druk genoeg heeft, produceerde hij tegelijkertijd onder meer de platen van Cuby + Blizzards, Herman van Veen, Rob de Nijs en Herman Finkers. Plus de filmmuziek van Alberta, de nieuwste film van Eddy Terstall.

En vandaag is het de elfde
en hij is precies hetzelfde
als de twaalfde of de tiende
ik kreeg wat ik verdiende

Dat zingt Herman van Veen in het nummer Rozegeur uit 1970. Ik moet vaak denken aan deze zin als het weer de elfde van de maand is. Dat is dus puur associatief. Want verder heb ik niets met rozengeur en maneschijn. Wel weer met Herman van Veen. Ik vind dat een bijzondere kunstenaar.

Je hebt van die dagen dat je overloopt van onderwerpen die besproken moeten worden. Dat soort dagen komen voor. En et dit soort dagen is ook niets mis mee. Ik zou bijvoorbeeld kunnen schrijven over Eric Corton, de acteur en journalist die is onderscheiden met het Kruis van Verdienste van het Rode Kruis. Vanwege zijn jarenlange inzet voor de hulporganisatie. Corton vind ik een stoere programmamaker, omdat hij tegenwoordig zo goed gekleed en verzorgd door het leven gaat, terwijl hij vanuit het verleden een ruig rock-imago heeft gekregen.

Vandaag is de 75e herdenking van de Februaristaking. Deze arbeidersstaking vond 25 en 26 februari 1941 plaats in de Randstad; in Amsterdam en zich uitbreidde naar de Zaanstreek, Haarlem, Velsen, Hilversum en de stad Utrecht legden de burgers hun werk neer als verzet tegen de Jodenvervolgingen.

AMSTERDAM Kunstenaar Herman van Veen draagt zijn Louis Davidsring over aan cabaretière Claudia de Brei. De kleinkunstenares krijgt de ring woensdagavond in de Koninklijke Schouwburg in Den Haag.

Naast cabaretier, liedjessmid, violist en kinderrechten-ambassadeur, is Herman van Veen ook regisseur en film-acteur. ‘Nachtvlinder’ is zijn tweede film, volgend op Uit Elkaar. Nachtvlinder. Ik herinnerde dat die film uitkwam dat mijn ouders erover spraken. Een eerbetoon aan Wim Kan zou het zijn geweest. Die na zijn overlijden aan Van Veen verscheen in de vorm van een nachtvlinder.

Natuurlijk wordt alom gestreden
en zwijgt voor velen de muziek,
de tederheid is overleden
en de illusies zijn doodziek.