Het kabinet-Rutte-III viert vandaag haar tweede verjaardag. De derde coalitie van Mark Rutte, deze keer van VVD, CDA, D66 en ChristenUnie, is zonder al teveel moeite halverwege de kabinetsperiode.

Leden van de Staten-Generaal,

In het parlementaire jaar dat voor ons ligt, start de herdenking van 75 jaar bevrijding. In het najaar van 1944 werd de bezetter uit grote delen van Zuid-Nederland verdreven. Boven de grote rivieren duurde het nog een lange Hongerwinter voordat ook daar het Wilhelmus weer klonk.

Het kabinet Rutte heeft vorige week drie nieuwe Ministers van Staat benoemd. Het gaat om de oud-ministers Sybilla Dekker (VVD), Winnie Sorgdrager (D66) en Jaap de Hoop Scheffer (CDA). Dekker was minister van VROM in het kabinet-Balkenende-II, Sorgdrager bekleedde de ministerspost van Justitie tijdens het eerste Paarse kabinet. De katholieke De Hoop Scheffer was behalve minister van Buitenlandse Zaken in de kabinetten Balkenende-I en -II secretaris-generaal van de NAVO.

Minister Halbe Zijlstra van Buitenlandse Zaken is afgetreden. Zijn leugen over zijn aanwezigheid bij een bijeenkomst in een buitenhuis van Poetin doet hem nu de das om. De president zou daarbij gesproken hebben over zijn wens tot uitbreiding van het Russisch grondgebied met Oekraïne, de Baltische Staten en mogelijk ook Kazachstan.

Vandaag regeert het kabinet-Rutte III precies honderd dagen. Een termijn waarbij de eerste balans wordt opgemaakt. Die eerste honderd dagen, die zouden een blauwdruk vormen voor de resterende kabinetsformatie. Een ding is duidelijk: van veel nieuwe wetgeving is het nog niet gekomen.

Zou het er van komen? Een “commissie-Deetman”, dat onderzoek doet naar seksueel misbruik binnen de gemeenschap? Wel als het aan Sander Dekker ligt. De VVD’er is in het kabinet-Rutte-III minister voor Rechtsbescherming en is als zodanig verantwoordelijk voor de rechtsgang in de religieuze club.

Tien jaar geleden werd een Generaal Pardon afgekondigd, voor asielzoekers die langer dan vijf jaar in Nederland wonen. Het vierde kabinet van Jan Peter Balkenende, bestaande uit CDA, PvdA en ChristenUnie, voerde de motie uit, die door de Tweede Kamer na de verkiezingen van november 2006 was aangenomen.

Vandaag en morgen presenteert het kabinet-Rutte-III zich aan het parlement. Twee dagen debatteren over de regeringsverklaring. De kans dat dit fout loopt, is nihil. Maar je weet het maar nooit met een wankele meerderheid in beide Kamers van één zetel. Deze derde regeringsploeg van Mark Rutte is al een lang weekend vol in bedrijf.

Het derde kabinet van Mark Rutte wordt gevormd door vier partijen. Twee van de vier zijn van christelijke signatuur, de een wat Bijbelvaster dan de ander. Zeker de bewindslieden van de ChristenUnie behoren tot het orthodoxe gedeelte van christelijk Nederland: de ministers zijn lid van de plaatselijke gereformeerd-vrijgemaakte kerk, de staatssecretaris is Nederlands-gereformeerd en zoon van een dominee.

Dit zijn ze dan, de ministers van het kabinet-Rutte-III. Geen enkele minister maakte deel uit van het vorige kabinet, op de leider zelf na. Sterker nog, van alle aanwezige bewindspersonen op het bordes van paleis Noordeinde was premier Rutte de enige die ervaring had met deze fotosessie – het staatshoofd was vijf jaar geleden de moeder van onze huidige vorst.