Jongen, jongen, wat heb je lang gewacht
in het niemandsland tussen wangedrag en tact

In veel zogenoemde traditionele kerken wordt veel gezongen uit de Psalmen en het Liedboek. Die laatste bundel kent twee edities: een uit 1973 en de ‘nieuwe’ uit 2013. Maar deze laatste band met liederen staat onder druk.

Voor veel muziekliefhebbers was het dit weekend Pinkpop. Drie dagen muziek, waaronder Marco Borsato, Mumford & Sons en Fleetwood Mac. Voor tienduizenden christenen was Biddinghuizen de plek voor Opwekking. Voor mij is Tweede Pinksterdag als altijd de familiedag.

Vorige week was ik bij Matthijn Buwalda. Niet persoonlijk, maar bij zijn uitvoering van Hotel De Hoop. Ik was er niet kapot van. Maar andere bezoekers wel, zij bescheurden zich van het lachen. Die Matthijn spreekt dus wel een bepaald publiek aan. Dan zullen zijn shows en liedjes in een behoefte voorzien.

Vandaag, Eerste Pinksterdag, viert Bob Dylan zijn 74e verjaardag. Op losse groeven, net als zijn zestigste verjaardag? Die groeven hebben zich dieper ingegraven in Dylan’s gezicht, de afgelopen veertien jaar. En net als anderhalf decennium geleden, is de eerste dag van zijn nieuwe levensjaar een christelijke feestdag. Het is alsof de duivel er mee speelt; maar Dylan heeft een overeenkomst met de Commander In Chief van deze wereld en de wereld die we niet kunnen zien.

De aandacht voor het Eurovisie Songfestival is, na het vroegtijdig vertrek van Trijntje Oosterhuis, in Nederland verslapt. In Ierland is vóór het homohuwelijk gestemd, tot grote vreugde van de Ieren, zowel levenden als doden. In El Salvador is oud-aartsbisschop Romero zalig verklaard. Jeralean Talley viert vandaag haar 116e verjaardag, waarmee zij de oudste vrouw ter aarde wordt. Huub Stevens heeft voetbalclub VfB Stuttgart in de Bundesliga gehouden. Onder Dylan-fans wordt nog steeds met verbazing gepraat over de absurde hoge prijzen voor de concertkaartjes. Duizenden christenen staan deze dagen met hun handen in de lucht tijdens het Opwekking-festival.
Enfin. Het is weer zaterdag. De zaterdag van het Pinksterweekend. Over drie nachtjes doen we net alsof er niets gebeurd is.

De laatste weken wordt in het Nederlands Dagblad een discussie gevoerd over “Opwekking”. De één vindt het maar vrome magie, de ander zegt dat gereformeerden hun gevoelens niet uiten en dus Opwekking met de handrem wordt gezongen, en de derde is ervan overtuigd dat Opwekking een onderdeel is van het brede spectrum van kerkmuziek.

De synode van de Gereformeerde Kerken (vrijgemaakt) heeft gisteren het nieuwe Liedboek voor de Kerken vrijgegeven. De plaatselijke kerkenraden beslissen welke liederen uit dit Liedboek gezongen mogen worden – de landelijke synode schrijft niets voor, omdat plaatselijke ontwikkelingen ‘onomkeerbaar zijn’. Vreemd is het niet dat de Gkv meegaat met dit Liedboek. In 2008 sprong de kerk in bij het proces tot het maken van dit boek.

Afgelopen zaterdag stond in het Nederlands Dagblad een column van Ad de Bruijne. Hij is hoogleraar Ethiek en Spiritualiteit aan de Theologische Universiteit in Kampen (Broederweg). In zijn column bespreekt De Bruijne de vrome magie binnen de Opwekkingsliederen. Hij schrijft: “Al zingend roepen wij een werkelijkheid op: ervaring van God die nu in onze levens handelt. Pak je opwekkingsbundel zelf erbij, dan kom je dat vaker tegen. (…) Sommigen [evangelischen / charismatischen] menen dat je als gelovige kunt beschikken over de krachten van de hemel. Door de woorden die je zingt, bidt of profeteert, mobiliseer je die. Liefst versterkt met een atmosfeer waarin ‘iets gebeurt’ en met gebaren, symbolen en rituelen. Zo kun je – bij voldoende geloof – op het moment dat jij dit nodig vindt, bijzondere geestelijke ervaringen oproepen.: genezingen, demonenuitdrijvingen, andere wonderen, maar ook intimiteit met God.”