Een jaarlijks terugkerend ongemakkelijk gevoel: 4 mei. Ongemakkelijk, omdat ik me zeker deze ene dag in het jaar stil zet bij diegenen die tijdens de Tweede Wereldoorlog het leven lieten. Naarmate de oorlog meer en meer iets wordt waar we zelf geen concrete herinnering aan hebben, duiken de meer menselijke verhalen op.

Het zou vandaag de 90e verjaardag zijn geweest van Margot Frank, ware het niet dat dit meisje op 19-jarige leeftijd om het leven kwam. Samen met haar drie jaar jongere zus Anne stierf zij in concentratiekamp Bergen-Belsen, nadat ze hier naar toe waren gestuurd vanuit vernietigingskamp Auschwitz. Een exacte sterfdatum weten we niet, we vermoeden dat de beide zusjes eind februari, begin maart 1945 door uitputting en ziekte om het leven zijn gekomen. Geen actieve moord door vergassing, wel door nalatigheid.

Vanmorgen zijn in alle vroegte de Nationale Voorleesdagen van start gegaan tijdens een voorleesontbijt in de klas. Een goede zaak, deze Voorleesdagen die tot en met 6 februari duren. Kinderen krijgen door het voorlezen een betere en grotere woordenschat, hebben doorgaans een levendiger voorstelling en inlevingsvermogen en kunnen zich makkelijker vermaken met fysieke producten als boeken (in plaats van digitale spelletjes).

BAZEL Buddy Elias, een neef van Anne Frank en het laatste directe familielid dat haar bij leven heeft gekend, is maandag overleden, meldt het Anne Frank Fonds. Hij was 89 jaar.

Vandaag is het 70 jaar geleden dat het concentratiekamp Auschwitz werd bevrijd door het Rode Leger. Onder meer Otto Frank (de vader van Anne) en Elie Wiesel werden door de Russen bevrijd. In de jaren na de oorlog werd duidelijk wat de impact van dit Poolse kamp was: “Auschwitz” is een van de synoniemen van de Tweede Wereldoorlog, en 27 januari is Holocaust Day.

Gisteravond was ik bij het toneelstuk ANNE in Theater Amsterdam. De dag dat ik zou gaan, was willekeurig gekozen, maar bleek een wonderlijke samenloop van historische data. 5 september 2014: precies zeventig jaar nadat het ‘Anne Frank-transport’ uit Westerbork aankwam in Auschwitz. Dit transport vertrok 3 september 1944 uit het Drentse doorgangskamp. Het was het laatste rechtstreekse tussen Nederland en dit kamp.

Vandaag is het zeventig jaar geleden dat Anne Frank en haar familie zijn verraden. Rond half elf ’s ochtends stond de SD’er Karl Josef Silberbauer voor de deur van Prinsengracht 263. Hij werd vergezelt door zeker drie Nederlanders, in burger.

Het is vandaag de 125^e geboortedag van Otto Frank, de vader van dagboekschrijfster Anne. Hij werd in 1889 geboren in Frankfurt am Main, in een welgestelde bankiersfamilie. Na onder meer gewerkt te hebben in New York, keerde Otto in 1911 terug naar zijn vaderland. Tijdens de Eerste Wereldoorlog diende hij als officier in het Duitse leger. Otto Frank stond bekend om zijn trouw: hij bleef soms weken weg (en onbereikbaar) om een paard terug te brengen naar de oorspronkelijke eigenaar.

Mijn laatste zondag in Berlijn, in ieder geval tijdens deze stageperiode. Het was een dag van herdenken. En niet omdat dit mijn laatste stageweek wordt.

Een nieuwe lerares voor de Spachkurs, Franka. Een wat expressievere vrouw dan Jana. Maar gelukkig wel een aardige juf. Dat scheelt weer. We hebben ons tijdens de les gebogen over de Dativ en Akkusativ in een zin – de bekende derde en vierde naamval binnen het Duits. Niet het meest gemakkelijke gedeelte van de taal van onze oosterburen. Maar ja, het is wel een belangrijk onderdeel van het Duits.