Vorig weekend verscheen Trouble No More, een nieuwe boxset van Bob Dylan. Deze cd-box beslaat de jaren 1979 – 1981, de zogenaamde christelijke periode van Dylan. Een periode waar met name seculiere media weinig mee hebben. Maar Trouble No More, aflevering 13 uit The Bootleg Series, dwingt om opnieuw naar de gospels van Dylan te luisteren. De pers is unaniem: het is Dylan op zijn best.

In 2006 verscheen het album Umoja van BLØF. Umoja betekent in het Swahili: ‘saamhorigheid, eenwording en eenheid’. Umoja telt dertien nummers uit dertien verschillende landen die in samenwerking met lokale artiesten waren opgenomen. Eén van die nummers is Hemingway, waar ik aan heb moeten denken bij het lezen van Amerikaan in Parijs (A Moveable Feast) van Ernest Hemingway.

De Tilburgse troubadour Jacques Mees is één van de beste Bob Dylan-vertolkers van Nederland. In 2010 verscheen al zijn indrukwekkende tribute aan Dylan met Shooting Star; nu is de Brabantse zanger gekomen met de cd I’ll Remember You. Waarom deze nieuwe hommage aan Dylan de moeite waard is? Omdat Mees een zestal wat onbekendere nummers van de Amerikaanse maestro heeft uitgekozen.

Zegt u de naam Blind Willie McTell iets? Hij werd in het voorjaar van 1898 geboren onder de naam William Samuel McTier en was een grote blues-muzikant. Mogelijk was McTell de leider gebleven van de blues-muziek, als niet Bob Dylan de invloed van de man uit Georgia ruiterlijk had erkend. In 1993 nam Dylan een folk-album op (World Gone Wrong), waarbij hij twee nummers van McTell opnam: Broke Down Engine en Delia.

De Overkant heet de eerste solo-cd van Ernst Jansz uit 1999. Het album is gebaseerd op het gelijknamige boek van vijftien jaar eerder. Op deze cd wordt samengewerkt met Jan Hendriks (gitaar en productie), met wie Jansz ook samen in Doe Maar en CCC werkt. Verder is de violiste van dienst Monique Lansdorp, die ook meespeelde bij Doe Maar De Kuip en op de cd Aardige Jongens van Frank Boeijen, Henk Hofstede en Henny Vrienten (he, is dat niet de bassist van Doe Maar?).