Bob Dylan is weer in Nederland. Gisteravond trad hij op in de AFAS Live in Amsterdam, vanavond is show twee in dezelfde hal. De eerste recensies en bezoekers-verslagen druppelen binnen. Verrassend positief, eigenlijk.

Vrijdagavond 5 juli 2019, Bob Dylan trad op in de Barclaycard Arena in Hamburg. Ik was hier bij, samen met een collega van me. Op de 78e verjaardag van Dylan kochten we twee kaartjes voor dit concert, omdat de Nobelprijswinnaar dit jaar niet naar Nederland komt. Als de berg niet naar Mozes komt, komt Mozes wel bij de berg. Zo trokken wij gezamenlijk naar de Duitse havenstad.

Begin deze maand eindigde de tournee van Bob Dylan over het Europese vasteland. Over een maand gaat hij weer verder; morgen eerst maar zijn 78e verjaardag vieren. Dylan speelt al jaren een vaste setlist, die per tour wel weer verschilt van de voorgaande. Een enkele keer wijzigt Dylan al tourende van nummers.

“We’ve waited 25 years to hear this. Ladies and gentlemen, Mr. Bob Dylan!”
Met deze woorden werd Bob Dylan geïntroduceerd tijdens het Woodstock-festival in 1994. Ik zou het niet hebben geweten, als ik niet in bezit was geweest van een officieuze opname van dit optreden. De postbode bracht het pakketje met de betreffende opname persoonlijk bij me aan de deur.

President Donald Trump komt met een staalheffing. Het Amerikaanse staatshoofd voert binnen 15 dagen hoge heffingen op geïmporteerd staal en aluminium door om een einde te maken “aan de oneerlijke handelsrelaties” en de eigen staalsector te versterken. Zo wordt The Donald voor zijn bevolking The Man Of Steel.

Vijftien jaar geleden ging ik voor het eerst naar een optreden van Bob Dylan. Ik was kort daarvoor “ingestapt” bij Dylan, bij de release van zijn album “Love & Theft”. Na deze kennismaking met de ‘studio-Dylan’, wilde ik ook een concert van de zanger meemaken. En dat gebeurde dus 2 mei 2002, in Ahoy, Rotterdam.

Vandaag begint Bob Dylan aan zijn Europese voorjaarstournee 2017. De eerste speelstad is Stockholm, waar hij ook morgenavond een optreden verzorgd. En nu hij dan toch in de Zweedse hoofdstad is, zal hij ook in eigen persoon de versierselen van de Nobelprijs ophalen. Want dat is er nog niet van gekomen, sinds het Nobelcomité in oktober bekend maakte dat Dylan de prijs voor Literatuur heeft gekregen. Tijdens de ceremonie van 10 december zong Patti Smith een liedje, en de toenmalige Amerikaanse ambassadeur, Azita Raji, sprak de Banquet Speech uit.

The Donald is de 45e president van de Verenigde Staten van America. Onverwacht, omdat de peilingen toch een winst voorspelden voor Hillary Clinton. Sommige commentatoren, met name van rechtse signatuur, beweren nu dat ze de opmerkelijke winst van Trump allang hadden voorspeld. Overwinning en succes hebben vele vaders. Desalniettemin houdt ‘de wereld’ haar adem in. Ontwikkelt The Donald zich als een tweede Ronald Reagan (“Mr. Gorbatsjov, tear down this wall!)?

Eindelijk was het zover: na twee jaar trad Bob Dylan afgelopen week weer op in Nederland. Niet een eenmalig optreden in Ahoy, Rotterdam, of twee avonden in de Heineken Music Hall van Amsterdam. Dylan was zo royaal om de noordelijke Lage Landen met liefst vier optredens te bedelen. Vier maal: een avond in het Muziekgebouw Eindhoven en driemaal het Koninklijk Theater Carré in de hoofdstad. Een intermezzo in het Franse Rouen werd ter elfder ure afgezegd wegens ‘logistieke problemen’.
Enfin.
De laatste avond was mijn bezoek-avond. Met een broer en een neef, als de Drie Musketiers togen wij naar Amsterdam voor een concert van Dylan. Een fantastisch concert, om niet te zeggen: formidabel. Wat het zo waanzinnig goed maakte, is lastig te zeggen. Desalniettemin waag ik een poging door de avond de distilleren.

Misschien is Tony Garnier de beste bassist ter wereld. Misschien. Want al bijna vijfentwintig jaar is Garnier de bassist van Bob Dylan. In al die jaren staat hij onafgebroken met de grootmeester op het podium. Hij is de enige muzikant die zo’n lange periode met Dylan op het podium staat.