Thirsty boots

Het gebeurt me vaker, dat ik ’s ochtends wakker wordt met een liedje. Muziek speelt een belangrijke rol in mijn leven: ik sta er mee op en ik ga ermee naar bed. Het liedje waarmee ik wakker wordt, is niet afhankelijk van wat op Radio 1 wordt gedraaid. Ik stond vanmorgen op met Thirsty Boots.
En dan in de versie van Bob Dylan. Hij nam het in 1970 op, in principe voor het album Self Portrait. Het nummer is van de hand van Eric Andersen. Maar zoals de bard vaker heeft gedaan, haalde deze song het uiteindelijke dubbelalbum nièt. Dat gebeurde pas in 2013.
De versie van Dylan verscheen dat jaar allereerst als vinyl-singel in het kader van Record Store Day. Op de b-kant stond Wigwam, een instrumentaal nummer dat in 1970 in Nederland de hoogste notering betekende voor een Dylan-singel. Beide “nieuwe nummers” verschenen dus vier jaar geleden als singel, ter voorbereiding op Another Self Portrait.
Dat album is aflevering 10 uit The Bootleg Series van Dylan, een nevendiscografie waarop veel onbekende en afgekeurde nummers en versies van opnames zijn te vinden. Another Self Portrait is ook de naamgever van mijn eigen blog over Dylan.
Enfin.
Dorstige laarzen. Ik stond er mee op. En ik ga er mee naar bed.
Welterusten.