Tuinkabouters

Geert Dales is met slaande deuren vertrokken bij de partij 50Plus. Nadat hij dit voorjaar al de voorzittershamer neerlegde, heeft hij dit weekend ook zijn lidmaatschap opgezegd.
Hij vindt dat 50Plus – dat er enkele maanden geleden goed voorstond in de peilingen – is weggezakt in een “moeras van inertie, incompetentie en totale uitzichtloosheid, waarin visieloze apparatsjiks, bestuurlijke tuinkabouters en evident dwazen de dienst uitmaken”. Hij wil niets meer met de partij te maken hebben, schrijft hij in zijn afscheidsbrief.
Bestuurlijke tuinkabouters. Zou Dales die vergelijking hebben getrokken, toen hij tijdens het schrijven van zijn brief een blik wierp in zijn eigen achtertuin? Ik vermoed Dales tot een fervent tuinkabouter-verzamelaar.
Ligt de partij 50Plus al jaren onder een vergrootglas? Of is het een partij waar het gewon standaard rommelt? Het gedoe tussen toenmalig Tweede Kamerleden Martine Baay-Timmerman en Norbert Klein zorgde voor een eerste openlijke breuk. Geneuzel met partijvoorzitters, waardoor oprichter Jan Nagel regelmatig een tussenpaus werd. Onlangs de overstap van Europarlementariër Toine Manders (ex-VVD) van 50Plus naar het CDA. En onlangs het vertrek van partijleider Henk Krol, die met ex-PvdD’er Femke Merel van Kooten-Arissen een eigen beweging is begonnen.
Enfin.
Geert Dales dus. Oud-burgemeester van Leeuwarden (2004-2007). Zijn vertrek is het zoveelste hoofdstuk in de geschiedenis van 50Plus.