Will the Circle Be Unbroken?

Gisteren speelde Bob Dylan zijn laatste show van zijn tweede Europese tournee van dit kalenderjaar. De Ierse stad Kilkenny gaf het podium aan de meester, net als aan Neil Young. Beide muzikale grootheden traden twee dagen eerder ook al samen op tijdens het Hyde Park-festival in Londen. Die eerste gezamenlijke avond leverde geen duet op.
Gisteravond stonden de mannen wel tegelijkertijd op de bühne. Samen speelden en zongen de muzikanten Will The Circle Be Unbroken?, een hymne dat onder meer bekend is geworden dankzij de Carter Family, de schoonfamilie van Johnny Cash.
Het is nu aan de Dylan- en Young-exegeten om uit te leggen waarom de mannen dit lied tot een duet maakten. In Kilkenny, Ierland. Ik heb de link nog niet gezien.
Wel heb ik opgemerkt dat het nummer door Dylan al eens eerder op tape is gezet, tijdens diens grote afwezigheid na zijn motorongeluk in 1966. In de kelder van het roze geschilderde huis Big Pink, waar The Band zijn intrek had genomen, namen Dylan en The Band tal van nummers op. Probeersels, muziekmakerijen, ontspanning, het is wat het is. In ieder geval had organist Garth Hudson een opnameset bij zich.
Een deel van de opnames liep via wat schimmige wegen naar de buitenwereld, waar deze songs als kruimels werden uitgedeeld. De kwaliteit van deze bootlegs werd met elke nieuwe schakel in de keten een stuk minder. Vandaar dat de platenmaatschappij van Dylan in 1975 besloot een deel officieel uit te geven en hier en daar wat bij te werken.
In 2014 verscheen alle opnames met als titel The Basement Tapes Complete, verwijzend naar de onvolledige Basement Tapes uit 1975. Niet gerestaureerd kwamen daar opeens een kleine 150 nummers op de markt.
In die bulk songs zit altijd wel een handvol liedjes dat de moeite waard is om te luisteren. Om te blijven luisteren. Zoals Will The Circle Be Unbroken?, maar ook versies van One Too Many Mornings en Santa-Fe. Soms wordt die muziekzenuw aangeraakt en grijp ik de box weer uit de kast.
Ter lering ende vermaeck.